бичлэгХотын амьдралд төрсөн би
Хана нь хөгцөрсөн Төрөхөө
Өлгий минь гэж боддог
Цэнхэр утаа суунагласан
Хотынхоо гудамжийг ширтээд
Цээжний мэнгэрээ хөдөлгөн
Хортой угаараар амьсгалахад
Үнэртэж байгаа утаа нь
Илээд ч байгаа юм шиг
Өршөөлгүй Мэр-ийн гар
Зодоод ч байгаа юм шиг
Энэрэлгүй заяандаа гомдон
Эргэн тойрон харахадz
Хосгүй гомдлын нулимс
Хоёр нүдийг минь хорсгодог
Хамар руу орох агаар нь
Өмхий ч гэсэн дотно
Аманд зажлагдах тоос нь
Нянтай ч гэсэн амттай
Өнгөр суусан уушиг минь
Өвчтэй ч гэсэн эрүүл.
Түмэн жорлонгийн өлгий болсон
Улаанбаатарын минь хөрс
Эцгийн гарнаас ялгаагүй
Буман бохирын цутгалан болсон
Тасархай Туулын минь шалбааг
Эхийн сүүнээс өөрцгүй.
Утаа тоосонд умбасан хотын хүү би
Нар салхинд үнсүүлсэн
Хөрслөг бор
Хөдөөний хүүхэд болж төрөх минь яав даа
